Stacja „Novoelnya”

Odcinek kolejowy z Baranowicz do Lidy został oddany do użytku w 1884 roku. Stacja Novoelnya, położona pośrodku tego odcinka, została zbudowana przez Polaków w 1923 roku, o czym świadczy napis na frontonie budynku. Do zadań stacji należała obsługa trzech powiatów obwodu grodzieńskiego: nowogrodzkiego, korelickiego i diatłowskiego.

Koleje przyczyniły się do powstania i rozwoju miast na Białorusi. Novoelnya to jedno z takich miejsc, w które kolej tchnęła nowe życie. Przecież pierwsza pisemna pamięć o Novoelnym pochodzi z XVI wieku, ale wiek XIX uważany jest za prawdziwy rozwój i rozwój osady, epokę „pary i żelaza”, która przeszła do historii. Mieszkańcy pobliskich wiosek zaczęli zbliżać się do swojego miejsca pracy - kolei, a wraz z oddaniem drogi wzrosła liczba miejsc, w których ludzie mogli korzystać z siły roboczej i zarabiać na życie.

Aby zapewnić transport wojskowy w 1914 r. Wybudowano kolejkę wąskotorową Novoelnya - Nowogródek o rozstawie 600 mm. Kolej została ukończona w niecały rok. Jego główna linia biegła od stacji Novoelnya do Lubczy. Na stacji Novoelnya zbudowano zajezdnię lokomotyw do obsługi lokomotyw i wagonów wąskotorowych. Nawet jeśli kolejka wąskotorowa została zbudowana do celów wojskowych, to jednak od tego czasu na pół wieku wpisuje się w życie gospodarcze regionu.

Wraz z ustanowieniem władzy radzieckiej w 1919 r. Nowogródzki komitet wykonawczy planował odnowę kolejki wąskotorowej, a nawet przedłużenie jej do stacji Zamirye. Dałoby to bezpośredni dostęp do Mińska. Tego projektu nie udało się jednak zrealizować, bo wiosną tego roku rozpoczęła się wojna z Polską.